( Home page )

JÓZEF MACHOWSKI (1930-1997)

Prof.dr bab.inż. Józef Machowski (1930-1997

Urodzony w Wierzchosławicach, pow. tarnowski (10 III 1930). Ukończył liceum III Liceum Ogólnokształcące (matematyczno-fizyczne) w Tarnowie (1948) i rozpoczął dwustopniowe studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i uzyskał dyplom magistra inżyniera na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa (1954). Jako wyróżniający się student został wkrótce po dyplomie asystentem w Katedrze Elektryfikacji Urządzeń Górniczych AGH. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 r. Po habilitacji (1975) został mianowany docentem (1976). W 1982 roku został kierownikiem Zakładu Trakcji Elektrycznej w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1988 r.

Jego zainteresowania naukowe były związane z zastosowaniem urządzeń elektrycznych w przemyśle górniczym a w szczególności w trakcji elektrycznej. Za prace z tej dziedziny Minister Przemysłu i Handlu nadał mu Stopień Górniczy Generalnego Dyrektora Górniczego III stopnia (1991).

Miał bardzo dużo: dużą wiedzę teoretyczną, talenty organizatorskie i artystyczne, prawy charakter i był pracowity. Jako naukowiec praktyk przemierzał zakłady przemysłowe takie jak: kopalnie dołowe i odkrywkowe, huty i kamieniołomy w celu wykonywania prac pomiarowych i wdrożeniowych. Przez całe Jego życie naukowe nie przestał być inżynierem i wyczuwać złożone problemy modernizacji polskiego górnictwa. W licznych kopalniach węgla, rud miedzi i cynku do dziś pracują nowoczesne urządzenia elektryczne, opracowane i wykonane w Zakładzie Trakcji Elektrycznej gdzie pracował. W wielu kopalniach inżynierowie długo będą pamiętać aktywny Jego udział w tych opracowaniach.

Był utalentowanym i cenionym dydaktykiem, lubiany przez studentów i współpracowników, dla których zawsze potrafił znaleźć ciepłe ojcowskie słowo. Był osobowością o szerokich horyzontach myślowych i szerokich zainteresowaniach i horyzontach myślenia, z wyrobionymi poglądami na sprawy cywilizacji i kultury. Był patriotą, wrażliwym na uroki naszego polskiego krajobrazu i szczegóły folklorystyczne, a wśród nich zabytki architektury. Pasjonował się fotografią, a w wieku zaawansowanym ujawnił zdolności malarskie i fotograficzne.

Opublikował ponad 80 prac, w tym 4 książek i 15 skryptów.

Był członkiem PTETiS (od 1964), v-przewodniczącym (1968-72) oraz przewodniczącym (1976-97) Oddziału Krakowskiego, członkiem Zarządu Głównego (1968-72 i 1976-97) i członkiem Komisji Rewizyjnej (1976-80).

Tytuł członka honorowego PTETiS otrzymał w roku 1996 ( nr 54).

Zmarł nagle 17 XII 1997 r.


A. J. Marusak (SAiP OW SEP)
Na podstawie:
"40-lat PTETiS" Biuletyn nr 5 (jubileuszowy). Pod red. A. J. Marusaka. Warszawa 2001, ss.199.
"Informator PTETiS". Pod red. S. Mitkowskiego. Kraków 2003.

( Home page )