( Home page )

PIOTR TATJEWSKI

Prof. dr hab.inż. Piotr Tatjewski

Urodzony 12 października 1949 roku w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej. Ukończył szkołę podstawową w Warszawie (1963) i VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana (1967).

W 1972 roku ukończył studia na Wydziale Elektroniki PW (Politechniki Warszawskiej), uzyskując (z wyróżnieniem) dyplom magistra inżyniera elektronika w specjalności Automatyka. W tym samym roku podjął pracę jako nauczyciel akademicki w Instytucie Automatyki (od 1994 roku Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej) PW, kolejno jako asystent, adiunkt, docent i od 1993 r. profesor nadzwyczajny. Obecnie jest profesorem zwyczajnym.

Stopień naukowy doktora nauk technicznych w dziedzinie automatyki uzyskał (z wyróżnieniem), za rozprawę "Własności wielopoziomowych metod dualnych optymalizacji", na Wydziale Elektroniki PW (1976), promotorem był prof. Władysław Findeisen. Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w dziedzinie automatyki i robotyki uzyskał na podstawie monografii "Hierarchiczne metody rozwiązywania niewypukłych zadań optymalizacji i sterowania stanem ustalonym złożonych procesów" również na Wydziale Elektroniki PW (1988).

W latach 1987-1991 pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Instytutu Automatyki ds. nauczania. W roku akademickim 1988/89 był sekretarzem Rady Wydziału Elektroniki. Brał udział w pracach nad wprowadzeniem elastycznego, dwustopniowego systemu studiów na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych (do 1994 r. Wydział Elektroniki) PW, m.in. jako członek specjalnej Komisji Dziekańskiej, a następnie kierownik specjalności Komputerowe Systemy Sterowania (1994-1996). Od 1996 roku jest dyrektorem Instytutu Automatyki i Informatyki Stosowanej (IAiIS).

W latach 1972-1990 prowadził pracę naukowo-badawczą i dydaktyczną w ramach zespołu zajmującego się hierarchicznymi metodami optymalizacji i sterowania złożonych procesów, kierowanego przez prof. Władysława Findeisena, a następnie prof. Krzysztofa Malinowskiego. Od 1991 roku kieruje zespołem zajmującym się zagadnieniami sterowania zaawansowanego i optymalizacji procesów typu przemysłowego.

W 1978 roku odbył półroczny staż w Institut fur Regelungstechnik, Technische Universitat Hannover (RFN), finansowany przez Deutscher Akademischer Austauschdienst (DAAD), w 1984 roku pracował przez 3 miesiące w Technische Universitat Darmstadt (RFN). W 1986 roku prowadził przez 6 miesięcy prace badawcze z zakresu optymalnego sterowania warstwowego w Control Engineering Centre w City University (Londyn) w ramach grantu indywidualnego uzyskanego od Science Engineering and Research Council. W roku akademickim 1992/93 przebywał jako visiting professor w University of Birmingham (Wielka Brytania) w ramach programu Tempus. Ponadto odbył wiele krótkich wizyt w technicznych uczelniach europejskich, gdzie prowadził seminaria.

W latach 1976-1985 uczestniczył w pracach nad sterowaniem systemów wodno-gospodarczych w ramach programu rządowego PR-7, m.in. kierował tematem dotyczącym koncepcji i algorytmów sterowania w systemie pilotowym (1983-1985).

W latach 1986-1990 brał udział w pracach Resortowego Programu Badawczo-Rozwojowego Ministerstwa Edukacji Narodowej RP.1.02 "Teoria sterowania i optymalizacji ciągłych układów dynamicznych i procesów dyskretnych". W latach 1991-1998 kierował trzema dużymi zespołowymi projektami Komitetu Badań Naukowych.

W latach 1994-1999 uczestniczył w pracach międzywydziałowego Programu Automatyki, Technik Informacyjnych i Automatyzacji (PATIA) PW, współ-prowadził (z prof. Jerzym M. Kościelnym z Wydziału Mechatroniki PW) temat seminaryjny "Komputerowe układy sterowania procesami" oraz — stowarzyszone z seminarium — zespołowe, międzywydziałowe tematy badawcze.

Obecne Jego zainteresowania badawcze koncentrują się wokół zagadnień optymalizacji systemów oraz bieżącego, warstwowego sterowania procesów, w tym zwłaszcza algorytmów sterowania optymalizującego, regulacji predykcyjnej i nieliniowej, wykorzystania w sterowaniu technik soft computing.

Jest autorem lub współautorem około 60 opracowań naukowych, opublikowanych głównie w czasopismach zagranicznych i materiałach konferencji międzynarodowych, oraz współautorem monografii "Control and Coordination in Hierarchical Systems" (J. Wiley & Sons), za którą autorzy uzyskali w 1981 roku Nagrodę l stopnia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za osiągnięcia w dziedzinie badań naukowych. Za osiągnięcia w tym obszarze otrzymał też indywidualną Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1988) oraz wielokrotnie Nagrody Rektora Politechniki Warszawskiej. Był promotorem kilku zakończonych przewodów doktorskich, a obecnie opiekuje się 4 doktorantami.

Jego działalność dydaktyczna Piotra Tatjewskiego związana była początkowo głównie z laboratorium "Techniki systemów automatyzacji" (kierownik w latach 1974-1978). Następnie prowadził kilkanaście wykładów kursowych i obieralnych na studiach dziennych oraz podyplomowych, poświęconych głównie metodom optymalizacji, a także strukturom i algorytmom sterowania. Obecnie prowadzi wykłady "Metody numeryczne i symulacja komputerowa", "Numerical Methods" (na studiach w języku angielskim), "Podstawy sterowania systemów" i "Technika automatyzacji procesów". Jest autorem dostępnych w Internecie pre-skryptów i materiałów dydaktycznych do tych przedmiotów. Kierował ponad 20 zakończonymi pracami dyplomowymi.

W latach 1993-1997 kierował jako koordynator i kontraktor 3-letnim projektem Tempus "Information Technology for Control and Decision Support", grupującym 4 polskie uczelnie techniczne (Politechnika Warszawska, Akademia Górniczo-Hutnicza, Politechnika Śląska i Politechnika Rzeszowska) oraz 12 partnerów ze szkół wyższych krajów Unii Europejskiej (Wielka Brytania, Niemcy, Włochy, Francja, Dania i Hiszpania).

Od roku 1995 jest członkiem International Federation of Automatic Control Education Committee (IFAC EDCOM), należy do komitetów programowych wielu konferencji krajowych i międzynarodowych, jest recenzentem czasopism krajowych i zagranicznych, członkiem Rady Programowej miesięcznika "Pomiary, Automatyka, Kontrola". Od roku 1997 jest regularnie powoływany do Sekcji T11 A Automatyki i Robotyki Zespołu T11 Komitetu Badań Naukowych.

Jest żonaty, ma troje dzieci. Włada czynnie językami angielskim, niemieckim i rosyjskim.


    Zaczerpnięto z:
    "Profesorowie i docenci Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej 1951-2001". Pod red. J.S. Bobera i R. Z. Morawskiego. Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2001. ISBN 83-914580-3-2.

( Home page )