( Home page )

ROMAN ZDZISŁAW MORAWSKI

Prof. dr hab. inż. 
Roman Z. Morawski

Specjalista w dziedzinach: ● metrologia, ● systemy pomiarowe, ● przetwarzanie danych pomiarowych.

Urodzony 24 sierpnia 1949 roku w Warce. Szkołę podstawową (1963) i liceum ogólnokształcące (1967) ukończył w Warce.

Dyplom magistra inżyniera elektronika (z wyróżnieniem) uzyskał na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej (1972). Od tego czasu jest zatrudniony w Instytucie Radioelektroniki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych jako nauczyciel akademicki, od roku 1993 — na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Stopień kandydata nauk technicznych w dziedzinie informatyki uzyskał w roku 1979 w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki za rozprawę "O modielirowanii analogo-cifrowych elektronnych schem", a stopień naukowy doktora habilitowanego na Wydziale Elektroniki PW — w roku 1990 za monografię "Metody odtwarzania sygnałów pomiarowych".

W roku 1972 odbył praktykę zawodową w zakładach aparatury pomiarowej NORMA w Wiedniu, w latach 1974-1975 — staż naukowy w Katedrze Automatyki i Informatyki Leningradzkiego Instytutu Elektrotechniki, a w roku 1987 — staż naukowy na Wydziale Fizyki Stosowanej Technische Universiteit Delft (Holandia). W latach 1988-2001 spędził blisko 3,5 roku na Universite du Québec a Trois-Riveres (Kanada) oraz odwiedził ponad 40 instytucji akademickich w Europie Zachodniej, USA, Kanadzie i Japonii.

Jego zainteresowania badawcze koncentrują się na problematyce systemów pomiarowych: w latach siedemdziesiątych XX-wieku — na metodyce komputerowego ich projektowania, w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych — na cyfrowym przetwarzaniu sygnałów pomiarowych, a od roku 1990 — na zastosowaniach cyfrowego przetwarzania sygnałów w spektrofotometrii i w inteligentnych czujnikach optoelektronicznych na potrzeby monitorowania środowiska naturalnego oraz monitorowania przemysłowego i telekomunikacji.

Na Politechnice Warszawskiej brał udział w pracach nad: ● projektowaniem mierników częstotliwości i czasu, ● układami sterowania procesami technologicznymi w mikroelektronice, ● komputerowym modelowaniem systemów pomiarowych, ● automatyzacją pomiarów fizykochemicznych, ● metodami odtwarzania wielkości pomiarowych zmiennych w czasie, ● metodami dynamicznego wzorcowania torów pomiarowych oraz ● metodami interpretacji danych pomiarowych dla zastosowań w monitorowaniu środowiska naturalnego i monitorowaniu przemysłowym. Ponadto, podczas stażu w Leningradzkim Instytucie Elektrotechniki, uczestniczył w badaniach nad projektowaniem struktur i algorytmów obliczeniowych, a podczas stażu w Technische Universiteit Delft — w pracach nad algorytmami rozwiązywania zadań odwrotnych fizyki technicznej.

Od roku 1988 bierze udział w pracach naukowych prowadzonych przez zespoły badawcze Universite du Québec a Trois-Riveres, dotyczących nowych rozwiązań systemów do pomiaru stężeń roztworów i wysokich ciśnień oraz metod projektowania scalonych czujników spektrofotometrycznych, wspomaganych procesorem cyfrowym.

Jest autorem lub współautorem 45 artykułów w takich czasopismach jak “IEEE Transactions on Instrumentation and Measurement", “Measurement – Journal of IMEKO" i “Journal of Chemometrics". Jest współtwórcą 3 patentów (w tym 2 amerykańskich). Był (współ)promotorem w 3 zakończonych przewodach doktorskich (na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych PW, w Universite du Québec a Trois-Riveres i w École Polytechnique de Monréal).

Za osiągnięcia badawcze był nagradzany przez Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1980,1986), Sekretarza Wydziału IV Polskiej Akademii Nauk (1994) i wyróżniany przez Komitet Badań Naukowych (1998, 2000).

Prowadził wiele oryginalnych wykładów, m.in.: “Metodyka projektowania urządzeń pomiarowych" (1976-1979), “Oprogramowanie systemów pomiarowych" (1979-1984), “Metodyka obliczeń inżynierskich" (1983-1996), “Metody i algorytmy przetwarzania sygnałów pomiarowych" (1991-1997), “Cyfrowe przetwarzanie sygnałów" (1993-1996) oraz “Cyfrowe przetwarzanie sygnałów pomiarowych" (od 1998). W Universite du Québec a Trois-Riveres prowadził wykład z przedmiotu “Podstawy telekomunikacji" (1990-1991).

Jest współautorem dwóch podręczników akademickich: "Wprowadzenie do metrologii i techniki eksperymentu" (WNT, Warszawa 1992) oraz "Wstęp do metod numerycznych dla studentów elektroniki i technik informacyjnych" (Oficyna Wyd. PW, Warszawa 1999), a ponadto współautorem tłumaczenia 1 podręcznika (1988) oraz współautorem 3 skryptów (1979, 1982, 1997).

Opublikował 37 artykułów i rozdziałów w książkach poświęconych problematyce szkolnictwa wyższego. Za osiągnięcia w pracy dydaktycznej otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998) oraz 4 zespołowe Nagrody Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976,1977,1979,1983).

Brał udział w realizacji projektów badawczo-wdrożeniowych dotyczących zarządzania instytucją akademicką. W ramach współpracy z Instytutem Spraw Publicznych uczestniczył w realizacji projektów dotyczących finansowania szkolnictwa wyższego w Polsce oraz efektywności funkcjonowania zachodnioeuropejskich instytucji akademickich (1997-1999).

W latach 1981-1984 był sekretarzem Senackiej Komisji ds. Struktury i Organizacji Uczelni, która opracowała projekt statutu PW. W latach 1985-1986 był członkiem dwóch Rektorskich Komisji Statutowych, a w roku 1990 — sekretarzem Społecznej Komisji Statutowej. W 1992 roku był członkiem Senackiego Zespołu ds. Perspektywicznej Struktury Uczelni; od 1999 roku jest członkiem Senatu Politechniki Warszawskiej. W latach 1996-1999 był też członkiem Rady Szkoły Biznesu Politechniki Warszawskiej. W latach 1992-1993 był pełnomocnikiem dziekana ds. studiów w języku angielskim, w latach 1993-1996 — prodziekanem ds. ogólnych, w latach 1996-1999 — prodziekanem ds. rozwoju i promocji, a w latach 1999-2002 — dziekanem Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW.

Jest przewodniczącym Komitetu Technicznego ds. Nauki o Pomiarach (TC7) Międzynarodowej Konfederacji Pomiarów IMEKO (International Measurement Organization), członkiem zespołu redakcyjnego kwartalnika “Measurement – Journal of IMEKO" oraz przedstawicielem Polski w Radzie Generalnej IMEKO. Jest również członkiem Komitetu Metrologii i Aparatury Naukowej PAN, członkiem Stowarzyszenia Pomiarów, Automatyki i Robotyki (Polish Society for Measurement, Automatic Control and Robotics – POLSPAR), członkiem (senior member) IEEE, członkiem (fellow) IEE (Wielka Brytania) oraz członkiem (member) American Society for Engineering Education (USA).

Jest żonaty, ma troje dzieci. Włada czynnie językami angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim, biernie – hiszpańskim. Gra na skrzypcach. Interesuje się antropologią filozoficzną i historiozofią.


    Zaczerpnięto z pracy:
    Pod red. J.S. Bobera i R. Z. Morawskiego: "Profesorowie i docenci Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej 1951-2001". Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2001. ISBN 83-914580-3-2.

( Home page )