( Home page )

JERZY WOJCIECH PUŁACZEWSKI

Doc. dr inż. 
Jerzy Wojciech Pułaczewski

Urodził się 3 lutego 1933 roku w Warszawie. W czasie oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 roku został ciężko ranny.

W roku 1951 ukończył (z wyróżnieniem) Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Warszawie. Dyplomy inżyniera łączności (1955) oraz magistra inżyniera elektronika, specjalność Automatyka uzyskał na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej (PW) (1958).

Od 1956 roku był zatrudniony jako nauczyciel akademicki w Politechnice Warszawskiej — najpierw w Katedrze Automatyki i Telemechaniki, a następnie, po 2 zmianach jej nazwy, w Instytucie Automatyki oraz Instytucie Automatyki i Informatyki Stosowanej.

Doktorat uzyskał w 1965 roku na Wydziale Łączności Politechniki Warszawskiej za rozprawę pt. "Dobór nastaw regulatorów PID na płaszczyźnie Wyszniegradskiego w przypadku obiektów z opóźnieniem". W styczniu 1973 r. został mianowany docentem.

W latach 1958-1959 odbyt 8-miesieczny staż naukowy w Moskiewskim Instytucie Energetycznym (MEI), w roku akademickim 1965/66 uzyskał roczne stypendium British Council na Uniwersytecie Cambridge (Wielka Brytania), a w roku akademickim 1980/81 przebywał — jako pracownik naukowy — na Uniwersytecie w Minneapolis (USA) oraz w laboratorium badawczym firmy 3M (St. Paul, USA).

W latach 1956-1965 Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na problematyce działania, budowy i zastosowań aparatury regulacyjnej, a zwłaszcza serwomechanizmów i regulatorów. Opracował wówczas wiele prototypowych układów, głównie na potrzeby laboratoriów studenckich. W latach 1966-1980, w ramach prac dotyczących przemysłu cukrowniczego oraz produkcji tlenku glinu, zajmował się modelowaniem matematycznym i strukturami sterowania złożonych procesów technologicznych. Od tego czasu datują się jego zainteresowania automatyzacją procesów przetwórczych, zwłaszcza przemysłu chemicznego, oraz zagadnieniami z pogranicza automatyki i inżynierii chemicznej.

Od początku lat sześćdziesiątych prowadził wykłady obejmujące dziedziny: elementów i układów automatyki, podstaw automatyki, regulatorów i serwomechanizmów oraz dynamiki procesów.

Od przyjazdu z USA (1981) interesował się cyfrowymi algorytmami regulacji, w tym algorytmami predykcyjnymi, DMC i Fuzzy Control. Od 1990 roku prowadzi wykład obieralny "Cyfrowe algorytmy regulacji". Był opiekunem ponad 60 dyplomowych prac magisterskich i promotorem 5 rozpraw doktorskich.

Odbywając w latach 1965-1966 staż naukowy w Wielkiej Brytanii zapoznał się ze stosowanym na Uniwersytecie Cambridge systemem oferowanych studentom przedmiotów obieralnych. Gdy więc na początku lat siedemdziesiątych zaczęto wprowadzać podobny system na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej, stał się aktywnym propagatorem tego systemu. Będąc w latach 1972-1980 zastępcą dyrektora Instytutu Automatyki, wkładał wiele wysiłku w sprawne funkcjonowanie i ulepszanie systemu przedmiotów obieralnych.

W latach 1981-1987 był prodziekanem na Wydziale Elektroniki PW, a w latach 1981-1990 pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Programowej Rady Wydziału. W latach 1987-1990 był członkiem Senatu PW, w latach 1990-1996 — członkiem Uczelnianej Komisji Wyborczej, a w latach 1993-1996 ponownie zastępcą dyrektora Instytutu Automatyki. Za swą działalność dydaktyczną i naukowo-badawczą uzyskał kilkanaście Nagród Rektora i Dziekana oraz cztery Nagrody Ministra.

Brał aktywny udział w znaczących zespołowych pracach badawczych i konferencjach naukowych. Był również wybierany do rad naukowych: Instytutu Przemysłu Cukrowniczego, Resortowego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Chemoautomatyka, Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji.

Jedną z jego pasji (oprócz sportu i turystyki) jest popularyzacja techniki.

Autor lub współautor kilkudziesięciu publikacji naukowych oraz kilku książek naukowo-technicznych, a także popularyzujących technikę oraz podręczników i skryptów akademickich. Współpracując z Wydawnictwami Szkolnymi i Pedagogicznymi opublikował kilka, cieszących się powodzeniem, podręczników dla średnich szkół technicznych.

W roku 1998 przeszedł na emeryturę, następnie był zatrudniony w Instytucie Automatyki i Informatyki Stosowanej PW na stanowisku naukowo-badawczym.

Otrzymał odznaczenia państwowe: Brązowy Krzyż Zasługi i Złoty Krzyż Zasługi oraz Krzyż Kawalerski OOP i Krzyż Komandorski (1981) OOP.

Został wyróżniony medalem Oddziału Warszawskiego SEP im. Pawła Jana Nowackiego (nr 1, XI 2011) jako jedna z 12 osób odznaczonych tym Medalem podczas pierwszej dekoracji.


Zaczerpnięto z:
"Profesorowie i docenci Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej 1951-2001".
Pod red. J.S. Bobera i R. Z. Morawskiego. Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2001. ISBN 83-914580-3-2.

( Home page )