Urodzony w Częstochowie (7 XII 1935). Studiował na Wydziale Łączności Politechniki Wrocławskiej (1953-59) i uzyskał dyplom magistra inżyniera. W latach 1959-62 studiował zaocznie na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Wrocławskiego pogłębiając wiedzę matematyczną. Stopień doktora uzyskał na Wydziale Elektroniki Politechniki Wrocławskiej (1966) za rozprawę doktorską pt. “Synteza macierzy immitancji czwómików biernych o strukturze drabinkowej”, a habilitację uzyskał (1976) na podstawie monografii pt. “Wybrane zagadnienia syntezy liniowych układów mikroelektronicznych”. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych otrzymał w 1978 r.
Pracę naukowo-dydaktyczną rozpoczął w Katedrze Podstaw Telekomunikacji jako student IV-go roku (1956), a od 1968 r. pracuje w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki (ITA), początkowo jako młodszy asystent, później asystent (1959), starszy asystent (1960) i adiunkt (1966). W grudniu 1968 r. został powołany na stanowisko docenta, następnie —profesora nadzwyczajnego (1978) i profesora zwyczajnego (1992). W latach 1960-63 pracował na 1/2 etatu w Oddziale Wrocławskim Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji.
Zajmował się głównie: Teorią sygnałów, obwodów, systemów i układów elektronicznych, a zwłaszcza Syntezą filtrów analogowych i cyfrowych oraz Cyfrowym przetwarzaniem sygnałów. Znaczące wyniki uzyskał w zakresie: rozwinięcia i zastosowania metod topologicznych analizy i syntezy układów elektronicznych, metod syntezy układów mikroelektronicznych, badania bezwzględnej stabilności wielowrotników oraz układów wielowymiarowych, metod bezpośredniej syntezy pasywnych układów analogowych, dyskretnych i cyfrowych metod przestrzeni stanów, a ostatnio w zakresie metod interpolacji macierzami rzeczywistymi dodatnimi i macierzami rzeczywistymi ograniczonymi.
Opublikował: 2 patenty, 2 skrypty, ponad 120 artykułów w kraju i za granicą. Wykonał 42 prace projektowe, doświadczalno-konstrukcyjne i napisał: opracowania badawcze niepublikowane, ekspertyzy oraz prace popularnonaukowe zakończone raportami. W roku 1994 otrzymał nagrodę za najlepszą publikację roku 1993 w International Journal of Circuit Theory and Applications ufundowaną przez John Wiley and Sons. Był autorem lub współautorem ok. 20 opracowań naukowo-technicznych w zakresie elektronicznej aparatury pomiarowej, a w szczególności w zakresie spektrometrii elektronowego rezonansu paramagnetycznego.
Wypromował 15 doktorów nauk technicznych, a 2 z nich uzyskało habilitacje. Był recenzentem 30 prac doktorskich (w tym 1 zagranicznej) i 20 — habilitacyjnych. Był opiniodawcą 8 wniosków o tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego i 5 — o stanowisko profesora nadzwyczajnego. Od wielu lat kierował seminarium naukowym z Teorii Obwodów.
Czynnie uczestniczył w 20 konferencjach zagranicznych i kilkudziesięciu krajowych. Był członkiem kilku, międzynarodowych konferencji naukowych, m.in: “Int. Symposium on Circuits Theory and Design”, “IEEE Int. Symposium on Circuits and Systems” i innych. Był współ inicjatorem i członkiem komitetu naukowego oraz przewodniczącym komitetu organizacyjnego Krajowej Konferencji Teoria Obwodów i Układy Elektroniczne, pod auspicjami KEiT PAN. Był członkiem Komitetu Naukowego Krajowego Sympozjum URSI, które 2 razy organizował we Wrocławiu (1978, l996).
W r. ak. 1968/69 odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Newcastle (W. Brytania). Utrzymywał kontakty naukowe z kilkoma zagranicznymi ośrodkami uniwersyteckimi, m.in: University of York (W. Brytania), Kyushu University (Japonia), Ruhr-Universität Bochum (Niemcy), University of Maryland (USA).
Prowadził wykłady (od 1964), m.in. z: Teorii Obwodów, Syntezy Układów, Cyfrowego Przetwarzania Sygnałów zarówno na Politechnice Wrocławskiej jak i na kilku innych uczelniach krajowych, np.: WSI w Zielonej Górze (1966-68), WSI w Koszalinie (od 1990). Od ponad 25 lat kierował Zakładem Teorii Obwodów w ITA PWr. Był prodziekanem Wydziału Elektroniki (1966-72), z-cą dyrektora ITA (1972-78, 1987-91) i wybranym przez Radę Instytutu dyrektorem Instytutu (od marca do września 1981). Był członkiem zwyczajnym Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego (1977) i prezesem. (od 1991).
Był członkiem Sekcji Układów Elektronicznych (1975), członkiem (1981) i v przewodniczącym (1991) KEiT PAN oraz członkiem URSI. Był aktywnym członkiem The Editorial Board czasopisma naukowego “Intemational Joumal of Circuit Theory and Application” od 1980 r. Był członkiem Rady Programowej: Przeglądu Telekomunikacyjnego (1985-87), Rady Instytutu Elektroniki Politechniki Poznańskiej (1985-87) i Komitetu Redakcyjnego WNT serii “Układy i Systemy Elektroniczne” i “Podręczniki Akademickie, Elektronika-Informatyka-Telekomunikacja” (1988-95). Był członkiem zespołu koordynacyjnego: Problemu Resortowego MNSzWiT 1.8 pt. “Teoria Obwodów i Układy Elektroniczne” (1976-85) i CPBP 02.14 pt. “Rozwój teorii oraz nowoczesnych metod analizy i projektowania układów i systemów elektronicznych” (1986-90). Kierował tematami w tych problemach i grupą tematyczną.
Był członkiem PTETiS (1962) i pełnił funkcje: członka Komisji Rewizyjnej (1973-74) przewodniczącego Zarządu Oddziału Wrocławskiego (1981-85), z-cy członka (1976-80) i członka Zarządu Głównego, oraz v-przewodniczącego Zarządu Głównego (od 1986 r. — 3 kadencje). Organizował sesje naukowe i zebrania, wygłaszał referaty na posiedzeniach i sympozjach oraz Walnych Zjazdach PTETiS.
Tytuł członka honorowego PTETiS otrzymał w roku 1996 ( nr 59).
Zmarł 24 X 2010 r. i został pochowany 27 X 2010 r. na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.