( Home page )

HARRY NYQUIST (1889-1976)

Harry Nyquist (1889-1976)

Amerykański inżynier, wynalazca, autor prac o fundamentalnym znaczeniu dla teorii sterowania i telekomunikacji. W teorii sterowania jest najlepiej znany jako twórca kryterium Nyquista (czytaj Ny:qiusta) używanego do projektowania stabilnych układów regulacji.

Harry Nyquist (né Harry Theodor Nyqvist) urodził się 7 lutego 1889 roku w parafii Stora Kil, Nilsby, Värmland, Szwecja. Jego ojcem był Lars Jonsson Nyqvist (ur. 1847) i Katrina Eriksdotter (ur. 1857). Był czwartym dzieckiem spośród ośmiorga dzieci swoich rodziców.

Do USA wyemigrował w wieku 18 lat (1907). Następne 10 lat poświęcił zdobywaniu wykształcenia. W roku 1912 wstąpił na uniwersytet North Dakota gdzie uzyskał stopnie inżyniera (1914) i magistra (1915) w dziedzinie elektrotechniki. Doktoryzował się z fizyki w roku 1917, na Uniwersytecie Yale.

Zaraz po tak znakomicie ukończonych studiach, rozpoczął pracę na Wydziale Badawczo-Rozwojowym (Development and Research Dept.) w AT&T gdzie był zatrudniony do roku 1934. Po przekształceniu firmy AT&T w Bell Telephone Laboratories pracował nadal aż do roku 1954. W latach 1917-1934 koncentrował się na zagadnieniach telegraficznego cyfrowego przesyłania obrazów i dźwięku, a w latach 1934-1954 — w zakresie inżynierii komunikacyjnej, zwłaszcza w dziedzinie inżynierii i technologii systemów przesyłowych. Harry Nyquist był świetnym inżynierem, i był wyjątkowy w matematyce, zarówno jako teoretyk jak i wynalazca.

Otrzymał 138 patentów w USA i opublikował 12 artykułów technicznych. Jego prace były fundamentalne i leżały w szerokim zakresie wiedzy: od szumu termicznego poprzez transmisję sygnałów, do teorii sprzężenia zwrotnego.

Większość najważniejszych badań Nyquista była związana z potrzebami rozwijającej się gwałtownie techniki telegraficznej, telefonicznej i radiowej.

Przez kilka lat w AT&T zajmował się telegrafią dużych szybkości. To zaowocowało jego pracami nad związkiem między szybkością sygnału, kształtem impulsu i prawdopodobieństwem interferencji poszczególnych znaków. Pod koniec lat dwudziestych i na początku lat trzydziestych XX w. zajmował się zagadnieniami transmisji telewizyjnej. W tym okresie badał wpływ szumu termicznego na obwody telekomunikacyjne.

Jako inżynier, Nyquist prowadził ważne prace dot. szumu termicznego ("szum Johnsona-Nyquista") [7], stabilności wzmacniaczy elektronicznych (wtedy były one lampowe), telegrafii, faksu (fax machine) , telewizji i innych ważnych problemów komunikacji (łączności).

Wraz z Herbertem E. Ivesem opracował pierwszy fax do cyfrowego przesyłania fotografii linią telefoniczną (1924). Prace nad tym zagadnieniem trwały od roku 1918. Pierwsze faxy zainstalowano na linii telefonicznej Manhattan - Cleveland. Przesyłane fotografie miały wymiary 5x7, a przesyłanie jednej fotografii trwało 7 minut.

Nyquist ustalił, że liczba niezależnych impulsów, które można przesłać przez kanał telegraficzny w jednostce czasu jest ograniczona do dwukrotności szerokości pasma przenoszenia kanału. Ta reguła została opublikowano w artykule [4] 'Niektóre czynniki wpływające na szybkość transmisji telegraficznej' (1924). Zasada ta jest w istocie dualna z tym, co obecnie jest znane jako twierdzenie o próbkowaniu Nyquista-Shannona. Twierdzenie Nyquista o próbkowaniu zakłada, że częstotliwość próbkowania musi być co najmniej dwa razy większa od częstotliwości sygnału próbkowanego, jest to warunkiem zrekonstruowania sygnału.

Jego wynalazek modulacji jednowstęgowej (SSB) jest również obecnie szeroko wykorzystywany w transmisji np. telewizji analogowej. Dobrze jest znany ■ diagram (charakterystyka amplitudowo-fazowa) Nyquista układu otwartego do określania stabilności układu zamkniętego (z ujemnym sprzężeniem zwrotnym).

Najszerzej znanym w technice jego odkryciem jest kryterium stabilności układów ze sprzężeniem zwrotnym, w którym pokazał jak można zbadać czy wzmacniacz z ujemnym sprzężeniem zwrotnym będzie stabilny. Kryterium to jest wykorzystywane także obecnie zarówno w telekomunikacji, jak i automatyce czy teorii sterowania, było ono odpowiedzią na praktyczne potrzeby inżynierów. W roku 1932 opublikował artykuł [5] na ten temat. Kryterium stabilności Nyquista można teraz znaleźć we wszystkich podręcznikach na temat teorii sprzężenia zwrotnego.

Po przejściu na emeryturę, Nyquist był zatrudniony jako inżynier konsultant w niepełnym wymiarze czasu w sprawach komunikacji, przez Departament Obrony, Stavid Engineering Inc. i W.L. Maxson Corporation.

Harry Nyquist był doskonałym inżynierem i wynalazcą, wyjątkowym matematykiem, świetnym teoretykiem. Jego postać była bardzo znacząca w okresie budowy podwalin teorii informacji. Co najmniej trzy z jego osiągnięć mają istotne znaczenie w technice:

  1. W latach 1924-1928 rozwiązał praktycznie wszystkie podstawowe problemy cyfrowej transmisji danych. Opublikował dwie fundamentalne prace [4] oraz [5], w których wskazał ograniczenia cyfrowej transmisji danych w fizycznych liniach transmisyjnych i pokazał, jak zaprojektować linię zoptymalizowaną do transmisji cyfrowej. Dzięki jego "twierdzeniu o próbkowaniu" pokazał, jak przetwarzać sygnały analogowe (takie jak w telefonii i w telewizji) w strumienie cyfrowe i jak odtwarzać je przy odbiorze.
  2. Opublikował fundamentalną teorię na temat pochodzenia szumu termicznego w systemach przesyłowych. Po przejściu Nyquista na emeryturę, w Bell Lab udało się odebrać sygnał radiowy wygenerowany podczas stworzenia Wszechświata — szum radiowy generowany przez Big-Bang (Wielki Wybuch). To odkrycie zostało dokonane dzięki wcześniejszym pracom teoretycznym Nyquista nt. szumu termicznego (Johnson-Nyquist Noise).
  3. Opracował prosty sposób badania stabilności wzmacniaczy ze sprzężeniem zwrotnym. W roku 1932 opublikował fundamentalną pracę [5]; gdzie wyjaśnił istotę zagadnienia stabilności układów ze sprzężeniem zwrotnym i opracował kryterium jej badania, obecnie nazywane kryterium stabilności Nyquista. Kryterium to można teraz znaleźć we wszystkich podręcznikach Teorii sterowania i Podstaw automatyki.

Harry Nyquist za wkład w rozwój telekomunikacji oraz teorii sterowania otrzymał 4 medale:

Po przejściu na emeryturę, mieszkał w Pharr, Texas. Zmarł w Harlingen, Texas 4 IV 1976 w wieku 87 lat.


Opracowali:
Andrzej Marusak i Piotr Marusak

Bibliografia:
  1. H.W. Bode: “Obituary Statement: Harry Nyquist”; IEEE Transactions on Automatic Control, vol. 22, no. 6, 1977, pp. 897–898.
  2. IEE Global History Network: "Harry Nyquist", www .
  3. "Harry Nyquist biography": www.
  4. Nyquist, Harry. "Certain factors affecting telegraph speed". Bell System Technical Journal, 3, 324–346, 1924.
  5. H. Nyquist, "Regeneration theory", Bell System Technical Journal, vol. 11, pp. 126-147, 1932.
  6. Nyquist, H.: "Certain Topics in Telegraph Transmission Theory". American Telephone & Telegraph Co., New York, NY 1928.
  7. Nyquist, H.: "Thermal Agitation of Electric Charges in Conductors", Physical Review, vol. 32, July 1928, pp. 110–113.

( Home page )