( Home page )

ANDRZEJ TYMON MILEWSKI

Prof. dr hab. inż. Andrzej Tymon Milewski

Specjalista w dziedzinach: ● miernictwo materiałów, ● przyrządy z akustyczną falą powierzchniową, ● analogowa i cyfrowa obróbka sygnałów.

Urodzony 19 kwietnia 1939 roku w Warszawie. Szkołę podstawową i liceum ogólnokształcące ukończył w Warszawie.

Na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej uzyskał dyplom magistra inżyniera (1963) i stopień doktora (1969).

Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał na Politechnice Wrocławskiej za pracę "Optymalizacja metod badania dielektryków małostratnych w paśmie mikrofalowym" (1976). Tytuł profesora otrzymał w roku 1988.

W latach 1963-1991 pracował na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej, na stanowiskach od asystenta do profesora, a od roku 1992 do chwili obecnej jest profesorem zwyczajnym w Instytucie Telekomunikacji Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy. Pracuje także jako sekretarz naukowy w Instytucie Tele- i Radiotechnicznym w Warszawie.

Jego specjalnościami naukowymi są: ● technika wysokich częstotliwości, ● przyrządy piezoelektryczne oraz ● teleinformatyka.

Prowadzone przez niego prace badawcze koncentrują się na ● technice wysokich częstotliwości, zarówno dla fal elektromagnetycznych (mikrofale), jak i fal sprężystych (akustyczne fale powierzchniowe), ● materiałoznawstwie w szerokim paśmie częstotliwości oraz ● analogowej i cyfrowej obróbce sygnałów dla łączności bezprzewodowej i radiolokacji.

W tych dziedzinach prowadził ponad 20 tematów badawczych finansowanych przez przemysł, 3-ci Program Ramowy, Centralne Programy Badań Rozwojowych i ostatnio Komitet Badań Naukowych.

Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 130 pozycji. Wiele z Jego prac ukazało się w renomowanych czasopismach zagranicznych, takich jak “IEEE Transactions on Microwave Theory and Measurement", “IEEE Transactions on Instrumentation and Measurement", “Journal of Physics" i “Ferromagnetics". Inne były opublikowane w wydawnictwach konferencji międzynarodowych w Wielkiej Brytanii, Włoszech, Belgii, Francji, RFN, Szwajcarii, Brazylii, Chinach i byłych krajach bloku wschodniego.

Podsumowanie Jego prac z dziedziny materiałoznawstwa zostało zawarte w monografii "Metody badania materiałów w paśmie bardzo wysokich częstotliwości" (WKiŁ, Warszawa 1983). Ostatnie lata Jego działalności naukowej są związane z zastosowaniem przyrządów fali powierzchniowej (AFP) w elektronice oraz ich wykorzystaniem jako czujników wielkości nieelektrycznych, a także w obróbce sygnałów złożonych dla celów radiolokacji i łączności bezprzewodowej.

Wypromował 13 doktorów; 2 uzyskało później stopień doktora habilitowanego. Przygotował wiele recenzji prac doktorskich i habilitacyjnych, opracowań naukowych oraz wniosków projektów badawczych.

W Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy prowadził m.in. następujące wykłady: “Teoria pola elektromagnetycznego", “Podstawy teletransmisji" i “Podstawy teleinformatyki".

Za działalność naukową, dydaktyczną i kształcenie kadry został nagrodzony zespołową i indywidualną Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej, zespołową Nagrodą Sekretarza PAN i wieloma nagrodami rektorskimi.

Kierował trzema zespołami badawczymi. Pierwszy z nich, istniejący na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej, zajmował się w latach 1975-1985 materiałoznawstwem mikrofalowym. Zespół ten opracował wiele metod badania materiałów, takich jak dielektryki, półprzewodniki, ferromagnetyki w paśmie częstotliwości mikrofalowych oraz wykonał specjalistyczną aparaturę do realizacji tych metod, którą wdrożono w wielu polskich laboratoriach badawczych. Drugi zespół, w którego skład wchodzą osoby z Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej, Wydziału Telekomunikacji i Elektrotechniki Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy i Instytutu Tele- i Radiotechnicznego w Warszawie, prowadził badania nad przyrządami z akustyczną falą powierzchniową. Prace tego zespołu dotyczą m.in.: wykonania rezonatorów i linii opóźniających z akustyczną falą powierzchniową jako ? czujników wielkości fizycznych i chemicznych oraz opracowania i wytworzenia wielu modeli dyspersyjnych linii opóźniających z akustyczną falą powierzchniową dla zastosowań specjalnych. Trzeci zespół zajmuje się zagadnieniami analogowej i cyfrowej obróbki sygnałów.

Jest członkiem Sekcji Telekomunikacji Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, a także rad naukowych Instytutu Tele- i Radiotechnicznego oraz Przemysłowego Instytutu Telekomunikacji. Od wielu kadencji jest członkiem Senatu Akademii Techniczno-Rolniczej w Bydgoszczy. Drugą kadencję pełni funkcję dyrektora Instytutu Telekomunikacji tej uczelni.

Jest żonaty, ma troje dzieci.


    Zaczerpnięto z pracy:
    Pod red. J.S. Bobera i R. Z. Morawskiego: "Profesorowie i docenci Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych Politechniki Warszawskiej 1951-2001". Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2001. ISBN 83-914580-3-2.

( Home page )