Specjalista w dziedzinach: ● technika audio, ● przetworniki a/c i c/a, ● cyfrowe przetwarzanie sygnałów fonicznych.
Urodzony 20 kwietnia 1943 roku w Krakowie. Szkołę podstawową (1956) i Technikum Łączności (1961) ukończył w Krakowie.
W latach 1961-1967 studiował na Wydziale Łączności (później Elektroniki) Politechniki Warszawskiej (PW), gdzie uzyskał dyplom magistra inżyniera elektronika (1967).
Pracę zawodową podjął w roku 1966 w Zakładzie Elektroniki Instytutu Badań Jądrowych w Świerku (późniejszy Zakład Elektroniki Jądrowej Instytutu Problemów Jądrowych), gdzie kolejno był asystentem, starszym asystentem, adiunktem (1976) i docentem (1996).
Stopień doktora nauk technicznych (z wyróżnieniem) uzyskał w roku 1980 w instytucie Badań Jądrowych za rozprawę "Analiza pracy integracyjnego układu wydłużającego jako stopnia wejściowego w przetworniku analogowo-cyfrowym", a — doktora habilitowanego w zakresie elektroniki jądrowej w roku 1996 na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych PW za rozprawę "Ważniejsze aspekty cyfrowego przetwarzania amplitudy, ładunku i kształtu sygnałów analogowych w systemach pomiarowych eksperymentalnej fizyki jądrowej".
W roku 1997 został nauczycielem akademickim w Instytucie Radioelektroniki na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych PW. Od roku 2000 jest zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
W latach 1974-1976 spędził w sumie niemal rok w Laboratoire de Physique Corpusculaire Universite Blaise Pascal w Clermont-Ferrand (Francja) jako visiting scientist. W latach 1980-1994 często przebywał w Institut fur Hochenergie-Physik der Österreichische Akademie der Wissenschaften w Wiedniu oraz w Centre Europeenne pour la Recherche Nucleaire (CERN) w Genewie. Odwiedził też wiele ośrodków naukowo-badawczych we Włoszech, Szwajcarii, Francji, Austrii, na Węgrzech, w ZSRR, Korei Południowej i Japonii.
Do połowy lat dziewięćdziesiątych XX-wielu, Jego zainteresowania badawcze koncentrowały się na zagadnieniach analogowego i cyfrowego przetwarzania sygnałów w systemach pomiarowych eksperymentalnej fizyki jądrowej. Prace realizowane w Polsce dotyczyły głównie opracowań aparaturowych dla spektrometrii jądrowej, zwłaszcza różnego rodzaju przetworników analogowo-cyfrowych (a/c) do systemu CAMAC oraz komputerowych systemów wielokanałowej analizy impulsów. Niektóre z tych opracowań, jak np. przetworniki a/c CAMAC-711, 712, 713 oraz system SWAN, zostały wdrożone do seryjnej produkcji przemysłowej i były powszechnie stosowane, zarówno w krajowych, jak i zagranicznych ośrodkach badawczych.
Podczas pobytów zagranicznych (Clermont-Ferrand, Wiedeń, Genewa) uczestniczył w opracowaniach systemów pomiarowych do dużych eksperymentów z zakresu fizyki wysokich energii (m.in. S-143, UA-1, NA-48) na akceleratorach CERN. Brał udział w projektowaniu i badaniach cyfrowych systemów rejestracji ładunku i kształtu sygnałów z kalorymetrów: elektromagnetycznego i hadronowego. Efektem międzynarodowego eksperymentu UA-1 prowadzonego przez CERN, w którym uczestniczył od 1980 roku, było odkrycie bozonów Z° i W° oraz Nagroda Nobla (1984) dla kierownika eksperymentu, prof. Carla Rubbiego. Innym znaczącym rezultatem współpracy z zespołem austriackim (1992-1994) było opracowanie unikatowego modułu VXI 1 GHz/8-bitowego przetwornika a/c, który w liczbie kilkudziesięciu sztuk został użyty w systemie rejestracji kształtu sygnałów z detektora tagging eksperymentu NA-48 w CERN.
Po przejściu na Politechnikę Warszawską (1997), zmienił zainteresowania naukowe i obecnie poświęca się rozwijaniu metod oraz technik cyfrowego zapisu, przetwarzania i rekonstrukcji sygnałów fonicznych. Jego współpracę z grupą doktorantów wspiera zespół doświadczonych elektroakustyków. Realizowane prace badawcze dotyczą m.in.: ● analizy i korekcji błędów czasowych w dwukanałowych systemach reprodukcji dźwięku z nośników optycznych, ● nowych rozwiązań interpolacyjnych filtrów cyfrowych, ● metod i algorytmów bezstratnej kompresji danych, ● cyfrowych metod korekcji pola akustycznego w pomieszczeniach odsłuchowych, ● metod konwersji sygnałów fonicznych z formatu PCM na format PWM w zastosowaniu do cyfrowych wzmacniaczy audio oraz ● nowych algorytmów aktywnej redukcji hałasu. W pracach tych są szeroko wykorzystywane szybkie procesory sygnałowe.
Jest autorem lub współautorem 34 artykułów opublikowanych m.in. w “Nuclear Instruments and Methods", 13 artykułów konferencyjnych i 3 patentów. Jest także współautorem kilku książek: "Liniowe układy scalone i ich zastosowania" (3 wydania: Ośrodek Informacji o Energii Jądrowej, Warszawa 1973; WKiŁ, Warszawa 1974 i 1976), "Analogowe układy scalone" (4 wydania: WKiŁ, Warszawa 1979, 1980, 1983 i 1985), "Wzmacniacze operacyjne i ich zastosowania" (cz. 2, Realizacje praktyczne, WNT, Warszawa 1982), "Zastosowania wzmacniaczy operacyjnych" (WNT, Warszawa 1986), "Przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe" (WKiŁ, Warszawa 1987), a także współautorem tłumaczeń "Metody rejestracji i obróbki danych w fizyce i technice jądrowej" (Ośrodek Informacji o Energii Jądrowej, Warszawa 1971) oraz "Scalone przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe" (WKiŁ, Warszawa 1997, 2001).
Za osiągnięcia publikacyjne uzyskał wyróżnienie i nagrodę w konkursie Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) na najlepszą książkę elektroniczną (1975) oraz II nagrodę w konkursie SEP za cykl publikacji (1996), a za osiągnięcia badawcze — Nagrodę Zespołową Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1976).
Opracował i prowadzi oryginalne wykłady, takie jak “Foniczna technika cyfrowa" (1998-1999), “Cyfrowe przetwarzanie sygnałów fonicznych" (od 1999 roku) i “Cyfrowe systemy foniczne" (od 2001 roku). Prowadzi również wykłady w Akademii Muzycznej w Warszawie: “Elektroakustyka 3" (“Cyfrowa technika foniczna", 2000-2001) oraz “Elektroakustyka 4" (“Analogowe i cyfrowe urządzenia foniczne", od 2001 roku). Jest współautorem skryptu "Układy mikroelektroniczne" (cz. 1, Układy liniowe, Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa 1975).
Od 1998 roku pełni funkcję kierownika Zakładu Elektroakustyki w Instytucie Radioelektroniki PW. Od roku 2000 jest członkiem Komisji Rady Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych ds. Nagród i Wyróżnień, a od roku 2001 — sekretarzem Rady Fundacji Wspierania Rozwoju Radiokomunikacji i Technik Multimedialnych oraz członkiem Rady Naukowej Centrum Naukowo-Badawczego Radia i Telewizji.
W latach 1978-1983 był członkiem zespołu redakcyjnego miesięcznika “Radioelektronik". W latach 1996-2000 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego miesięcznika “Sat-Audio-Video", a od roku 2001 — redaktora naczelnego tego miesięcznika pod zmienioną nazwą “Audio Video". W tym piśmie opublikował dotychczas ponad 60 artykułów popularnonaukowych na temat techniki audio. Od 1999 roku przewodniczy komitetowi organizacyjnemu corocznych, krajowych sympozjów naukowych “Nowości w technice audio i wideo", towarzyszących międzynarodowym targom muzycznym “Intermedia". Jest członkiem Sekcji Polskiej Audio Engineering Society.
Włada czynnie językami angielskim i rosyjskim, biernie — francuskim i niemieckim. Interesuje się literaturą faktu i muzyką, zwłaszcza jazzową. Lubi spacery oraz grę w brydża.