( Home page )

TADEUSZ KACZOREK

Prof dr hab inż.
Tadeusz Kaczorek

Urodzony w Elżbiecinie w powiecie ciechanowskim (27 IV 1932), jako syn Józefa i Józefy z d. Sankowskiej. Ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (PW), gdzie również obronił pracę doktorską (1962).

Na Wydziale Elektrycznym PW pracował od czasów studenckich, początkowo w Katedrze Elektrotechniki Teoretycznej, a po uzyskaniu habilitacji (1964) — jako kierownik (1965-70) nowoutworzonej Katedry Podstaw Elektroniki i Automatyki (1964-70). Następnie był dziekanem Wydziału Elektrycznego (1969-70), prorektorem PW (1970-73), dyrektorem Instytutu Sterowania i Elektroniki Przemysłowej (ISEP) (1970-81) oraz kierownikiem Zakładu Sterowania w ISEP PW. Tytuł prof. nadzwyczajnego uzyskał w roku 1971, a prof. zwyczajnego w 1974 r.

Został wybrany członkiem korespondentem (1986), a następnie — członkiem rzeczywistym PAN (1998). Od czerwca 1999 jest również członkiem zwyczajnym Akademii Inżynierskiej w Polsce. Był przewodniczącym Komitetu Automatyki i Robotyki (1987–88). W latach 1988-91 był kierownikiem Stacji Naukowej PAN w Rzymie. Od szeregu lat jest członkiem Centralnej Komisji do spraw Stopni i Tytułów (był zastępcą, a obecnie jest przewodniczącym tej Komisji) oraz Fundacji Nauki Polskiej. Po osiągnięciu wieku emerytalnego, od roku 2002 jest profesorem na Wydziale Elektrycznym Politechniki Białostockiej.

Głównymi kierunkami badań naukowych Profesora są teoretyczna analiza i synteza układów sterowania i systemów. Zainicjował nowe kierunki badań w dziedzinie dodatnich, singularnych układów jedno i dwuwymiarowych, układów antycypacyjnych oraz dodatnich układów niecałkowitego rzędu.

Zainicjował nowe kierunki badań w dziedzinie wielowymiarowych układów dynamicznych oraz dodatnich singularnych układów jedno i dwuwymiarowych. Wprowadził nową klasę modeli singularnych układów wielowymiarowych dyskretnych i ciągło-dyskretnych oraz dodatnich układów singularnych.

Jego dorobek naukowy publikowany obejmuje 24 książki i monografie (w tym 6 w języku angielskim) oraz ponad 990 artykułów i rozpraw naukowych (w tym około 300 w języku angielskim) w najpoważniejszych czasopismach zagranicznych: amerykańskich (IEEE Transactions on Automatic Control, Multidimensional Systems and Signal Processing), angielskich (Intemational Joumal of Control, Systems Science), kanadyjskich (Canadian Electrical Engineering Joumal) i wielu innych. Jego prace, zwłaszcza poświęcone singularnym układom wielowymiarowym, mają kilkaset cytowań w literaturze zagranicznej.

Monografia "Two-Dimensional Linear Systems", Springer-Verlag została wyróżniona nagrodą państwową, a monografia "Linear Control Systems" Research Studies Press and J Wiley 1993 - nagrodę 1 stopnia Ministra Edukacji Narodowej. Monografia "Teoria Sterowania i Systemów" PWN (3 wydania: 1993, 1997 i 1999) otrzymała propozycję wydania m.in. w języku angielskim. Monografia "Macierze i wektory w Automatyce i Elektrotechnice" WNT 1998.

Był promotorem ponad 69 zakończonych prac doktorskich. Z jego wychowanków ponad 20 uzyskało tytuł profesora, w tym 12 w USA i Anglii. Był organizatorem i przewodniczącym ponad 40 sesji naukowych na światowych kongresach i konferencjach międzynarodowych oraz przewodniczącym lub członkiem kilkunastu komitetów programowych (naukowych) tych kongresów i konferencji międzynarodowych. Przedstawił ponad 80 zaproszonych referatów na konferencjach i kongresach naukowych. Prowadził zaproszone wykłady w ponad 50 uniwersytetach zagranicznych USA, Japonii, Kanady i Europy. Przedstawił ponad 80 zaproszonych referatów na konferencjach i kongresach naukowych.

Jest członkiem Editorial Board między innymi Intemational Journal of Multidimensional Systems and Signal Processing, Foundations of Computing and Decision Sciences, Archives of Control Sciences. Od l IV 1997 był redaktorem serii Nauk Technicznych Biuletynu PAN. Jest redaktorem naczelnym Biuletynu Polskiej Akademi Nauk oraz cz?onkiem Rad Programowych ponad 10 czasopism zagranicznych i polskich.

Jest doktorem honoris causa 9 polskich uczelni: Uniwersytetu Zielonogórskiego (27 XI 2002), Politechniki Warszawskiej (22 XII 2004), Politechniki Szczecińskiej (8 XI 2004), Politechniki Lubelskiej (13 V 2004), Politechniki Łódzkiej (2008), Politechniki Białostockiej (2008), Politechniki Opolskiej (2009), Politechniki Poznańskiej (2011) i Politechniki Rzeszowskiej (2011). Jest członkiem honorowym PTETIS (1999, nr 70 ).

Otrzymał 5 indywidualnych nagród rektora PW w dziedzinie dydaktycznej i wychowawczej oraz w dziedzinie naukowej (1975, 1984, 1994, 1996, 1998) oraz 12 nagród Ministra Edukacji Narodowej wszystkich stopni (w tym 2 zespołowe), za autorstwo podręczników akademickich, za monografie, za osiągnięcia naukowe i dydaktyczno-wychowawcze (1968–2001). Otrzymał indywidualną Nagrodę Państwową II stopnia (1986).


Opracował Andrzej J. Marusak
(2005, 2012).


( Home page )